bedrogen
zie het in je ogen
ik zie het
bedrogen
hoor in je stem
hoor de klanken
van jou janken
dat je zo niet bent
geef ik mijn klanken terug
en wandel weg
en jij
jij zag alleen nog maar mijn rug
Reacties op dit gedicht
| keiko: | Zaterdag, augustus 09, 2008 11:47 |
| Voelbaar.. Mooi gedaan. Liefs van Anita.. |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Zondag, augustus 03, 2008 07:25 |
| rakend mooi liefs Ria |
|
| hiljaa: | Zondag, augustus 03, 2008 02:07 |
| intens knufief--hiljaa-- |
|
| doetsi: | Zondag, augustus 03, 2008 01:21 |
| Dat zijn de pijnlijkste momenten van het leven, trusteh | |
Over dit gedicht
| Auteur: marcus von neuborg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||