jaren van zwoegen en werken
altijd met veel liefde gedaan
begon stilaan te slijten
de man werd oud
nachten bleef hij wakker
dacht aan de mooie tijd van toen
de stoker zichzelf gegeven
de tijd bleef niet stilstaan
jaren later
een man oud en grijs
sloot bij zijn thuiskomst
zorgvuldig de poort
genoot in stilte
van kinderen en kleinkideren,
later ook zijn achterkleinkinderen
tot op die éne dag het poorthek bleef openstaan