het meisje (3)
het meisje is soms zo moe
moe van de dingen om haar heen
die ze niet snapt hoezeer ze
ze ook probeert te begrijpen
moe van alle twijfels en emoties
die haar om de oren vliegen
moe omdat ze zichzelf niet
meer kan vertrouwen, ze weet niet
wie ze is en wat ze kan
het meisje verlang naar een rust
die diep van binnenheerst
eentje die ze kan koesteren
en zich veilig bij kan voelen
moe van de dingen om haar heen
die ze niet snapt hoezeer ze
ze ook probeert te begrijpen
moe van alle twijfels en emoties
die haar om de oren vliegen
moe omdat ze zichzelf niet
meer kan vertrouwen, ze weet niet
wie ze is en wat ze kan
het meisje verlang naar een rust
die diep van binnenheerst
eentje die ze kan koesteren
en zich veilig bij kan voelen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, augustus 06, 2008 22:59 |
| rust is het middelpunt van de mens en de verste gunst waar zij zich wilde wagen en ging. hans |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, augustus 06, 2008 15:48 |
| als het ''zijn'' even op een dwaalspoor hinkelt... een droef schrijven liefs kerima ellouise |
|
| peter1: | Woensdag, augustus 06, 2008 14:30 |
| zo mooi ,prachtig schrijven | |
| Mary~ Lou: | Woensdag, augustus 06, 2008 13:46 |
| Erg mooi! En ook voor mij herkenbaar! Liefs. |
|
| yazii: | Woensdag, augustus 06, 2008 13:43 |
| echt herkenbaar | |
| Lily May Parker: | Woensdag, augustus 06, 2008 13:23 |
| herkenbaar mooi dit vatje kusje Lily May xxxxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vat | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||