Opgehangen ego.
Opgehangen ego
Heb mijn ego
opgehangen
aan roestige spijkers van
het afscheid nemen, waar
de bedrog nog
uit elke porie lekt, als
bedriegelijk vergif
voor elk
gevoel van eigenwaarde,
laat staan
de mijne; die nu
neerwaarts gestrekt hangt
ter dood gebracht
door jouw
egocratie.
Reacties op dit gedicht
| Steelring: | Donderdag, augustus 07, 2008 21:05 |
| Tussen de regels door... weet wat je voelt.. R. :) |
|
| Meijeringen: | Donderdag, augustus 07, 2008 21:02 |
| ..op-vallend geschreven.. diep gaand.. de klik ontklonken.. liefs Meijeringen |
|
| Dina-Anna: | Donderdag, augustus 07, 2008 20:53 |
| Best heftig en intens neergeschreven! Liefs Dina |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 07, 2008 18:54 |
| goed geschreven gr.janny |
|
| verhavert: | Donderdag, augustus 07, 2008 18:38 |
| sterk Barbara mooie avond martine |
|
| Folkert Eerdmans: | Donderdag, augustus 07, 2008 17:08 |
| Puur melancholisch, mooi gedaan! Groet Folkert | |
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||