zo stil
zo stil
We gingen even
naar je graf.
We moesten even nadenken
waar je lag.
Waren het vergeten
t'was te zwaar die dag.
Toen wist ik het weer
k'zag al die bloemen...
Ohh wat deed dit zeer!
Kon even op het bankje zitten
even met je praten....
Je ligt hier
zo stil
onder de grond.
In mijn hart
is een té
grote wond.
Dag lieverd,
ik zie je
zeker weer!
Maar ach...
het verlies
om jou..
doet mij zoveel
zo heel veel
zoveel
zeer!!!
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, augustus 07, 2008 21:22 |
| De dagen van verdriet zijn nog maar pas begonnen.. licht en kracht wens ik je, heel vèèl sterkte! Lieve groet, switi lobi |
|
| moongirl1982: | Donderdag, augustus 07, 2008 21:04 |
| sterkte... Groet moongirl1982 |
|
| Heavenly light : | Donderdag, augustus 07, 2008 21:04 |
| sterkte ermee, bij verlies hoort nou eenmaal gemis. hoop op mooie tijden. liefs |
|
| Dina-Anna: | Donderdag, augustus 07, 2008 20:51 |
| Stilmakend! Liefs Dina |
|
| Littledolphin: | Donderdag, augustus 07, 2008 20:39 |
| aangrijpend om te lezen, ik wens je dat je gauw weer de zon ziet scheinen liefs barbara | |
| lugh: | Donderdag, augustus 07, 2008 20:38 |
| sterkte l | |
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||