Adelaar
Zijn vleugels
Wijd gespannen
Deinend boven
De wolken
En glooiende,
Gebergtes
Vanuit zijn ogen
Een verwoestende blik,
Op de wereld
Angstaanjagend,
Met het geklapper
Van zijn wieken
Liggend op de rug,
Van dit prachtdier
De wind voelen,
Over je lijf,
En de wolken aanraken,
Met de toppen,
Van je hand
Een vlucht,
Op de bast,
Van een adelaar
Die je meeneemt
Over heuvels en dalen
14-08-08
Reacties op dit gedicht
| Fari S.: | Donderdag, augustus 14, 2008 22:45 |
| Heel mooi en natuurlijk geschreven. Graag gelezen. liefs, Fari |
|
| Littledolphin: | Donderdag, augustus 14, 2008 21:47 |
| heel mooi meis liefs barbara | |
| Lamia*: | Donderdag, augustus 14, 2008 21:44 |
| Prachtig geschreven kus xxx | |
| Marousia: | Donderdag, augustus 14, 2008 21:41 |
| Die adelaar blijft een mooie unieke vogel, prachtig schrijven liefs van Marousia | |
Over dit gedicht
| Auteur: Melissa Ninkeula | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||