Jij, eenzame ziel
Jij.
Jij, eenzame ziel.
Waarom ben je hier?
Wat heb je verloren dat je zo hard zoekt?
Is het de liefde van een vrouw dat je zoekt?
Mis je rust in je leven?
Schaam je je voor jezelf?
Of is het alles wat je zoekt?
Jij.
Jij, eenzame ziel.
Stop toch met je speurtocht.
De liefde van een vrouw zal je wel weer vinden.
Rust komt op zijn tijden, heb geduld.
Geen schaamte voor je unieke zelf.
Niemand krijgt alles als hij te hard zoekt.
Jij.
Jij, eenzame ziel.
Geef het maar op, je bent niet eenzaam
Jij, eenzame ziel.
Waarom ben je hier?
Wat heb je verloren dat je zo hard zoekt?
Is het de liefde van een vrouw dat je zoekt?
Mis je rust in je leven?
Schaam je je voor jezelf?
Of is het alles wat je zoekt?
Jij.
Jij, eenzame ziel.
Stop toch met je speurtocht.
De liefde van een vrouw zal je wel weer vinden.
Rust komt op zijn tijden, heb geduld.
Geen schaamte voor je unieke zelf.
Niemand krijgt alles als hij te hard zoekt.
Jij.
Jij, eenzame ziel.
Geef het maar op, je bent niet eenzaam
Reacties op dit gedicht
| fieteke_v: | Zaterdag, maart 23, 2002 20:21 |
| mooi! | |
| marja schepers: | Zaterdag, maart 23, 2002 19:27 |
| Ik vind dit gedicht heel mooi, heel herkenbaar. groetjes |
|
| ~Marina~: | Zaterdag, maart 23, 2002 19:26 |
| gelezen, herlezen... met veel plezier! |
|
| marja schepers: | Zaterdag, maart 23, 2002 19:24 |
Over dit gedicht
| Auteur: sjamaan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||