Geknakt
Verbazing en Onbegrip
Verdrietig en Boos
Onzeker en Klein
Maar bovenal Alleen
Alleen in deze oceaan van donker gevoel
De diepte krijgt steeds minder zicht
Daar waar het warm was wordt het koel
Ik geef op en doe m'n ogen dicht...
Reacties op dit gedicht
| Jasper de Jong: | Zondag, augustus 17, 2008 17:31 |
| Klinkt hard en verdrietig. Een warme knuffel voor jou. |
|
| Dina-Anna: | Zondag, augustus 17, 2008 15:27 |
| Mooi! Liefs Dina |
|
| Mevrouw Melzer: | Zondag, augustus 17, 2008 14:02 |
| ook een manier :) ik hou ze liever open.. (kijken waar ik nu dan allemaal weer naartoe gebonjoured word) | |
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||