littekens
Het blijft
Gebijtelt in je hart
Hoeveel je ook doet
Om het te vergeten
Je kan het niet ontsnappen
Je kan kan het niet ontgaan
Het blijven littekens
Littekens op mijn hart en mijn ziel
Littekens die stillaan
Littekens op mijn polsen worden...
Gebijtelt in je hart
Hoeveel je ook doet
Om het te vergeten
Je kan het niet ontsnappen
Je kan kan het niet ontgaan
Het blijven littekens
Littekens op mijn hart en mijn ziel
Littekens die stillaan
Littekens op mijn polsen worden...
Reacties op dit gedicht
| me myself and I: | Dinsdag, maart 26, 2002 21:08 |
| pas als je geen enkele waarde meer hebt in je leven mag je opgeven, anders niet en ik denk dat je wel nog waarden hebt, zoals mensen die om je geven, dus ...bouw deze op en laat je niet gaan. Je zal versteld staan van de mooie toekomst die je tegemoet gaat. xxx | |
| irma: | Zondag, maart 24, 2002 13:27 |
| ja ik ook, het is moeilijk om ze te ontwijken, ze blijven je hele leven, gaan nie meer weg, dus doe het niet, zonde. | |
| Relana: | Zondag, maart 24, 2002 10:52 |
| Ik begrijp wat je bedoelt... | |
Over dit gedicht
| Auteur: fieteke_v° | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||