Terugkeer naar zachtheid
Terugkeer naar zachtheid
Scherpe rotsblokken
de heuvel bezaaid met keien
het hart ingesnoerd
tanden op elkaar
mezelf steunend
even is alles zwaar
meedogenloos is de
godin die veroordeelt
want ben ik niet
neurotisch-psychoties
een angsthaas
te veel temperament
nietwaar?
te anders, te gevoelig
en heel raar
soms daardoor te kwetsend
als ik terug ga slaan
voor een niemendalletje
in andermans oog
weet je
ik kan gewoon niet
tegen afwijzing
al is het maar een hint
en dat maakt me
me toch weer hetzelfde
want is dat niet
wat ons verbindt?
zeg het maar..
~~
Reacties op dit gedicht
| Driegeetjes: | Zondag, maart 24, 2002 16:05 |
| Dit moet nou toch wel de twinstigste keer zijn geweest dat ik jouw gedicht lees, François... Ik krijg er maar niet genoeg van... Prachtig! DrieGeetjes |
|
| waterval: | Zondag, maart 24, 2002 12:15 |
| héél mooi verwoorde gevoelens.... mooi gedicht.... en ...inderdaad...met zachtheid bereik je meer....maak je minder brokken... |
|
| Driegeetjes: | Zondag, maart 24, 2002 11:12 |
| WHOAW! François! Die is mooi en diep! Allemaal hetzelfde en toch anders... mijn idee... Hééél graag gelezen! DrieGeetjes |
|
| Laurens Windig: | Zondag, maart 24, 2002 11:11 |
| Perfect gedicht waar jij in straalt! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Frank EastWest | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||