De oorlogswilgen.
De oorlogswilgen
Hun kinderen
speelden
onder oude wilgen; terwijl
vaders, of
broers
de oorlog verkenden; onder
schaduwen der
menselijken gruweldaden, die
talloze zielen
in golven van
ontzet en onbegrip
stortte,
keerden
sommigen terug, naar
deze plekken, waar
de oude wilgen stonden, maar
vonden slechts treur
weer;
er ontbraken
zo velen.
Reacties op dit gedicht
| little fly: | Zaterdag, augustus 23, 2008 20:18 |
| inderdaad, het is verschrikkelijk als er mensen dood gaan in de oorlog! | |
| RealMe: | Donderdag, augustus 21, 2008 17:48 |
| pff..... mooi beschreven zeg... groetjes, Bianca |
|
| Nummer 127: | Donderdag, augustus 21, 2008 17:30 |
| oef wat zijn wij allemaal ondankbaar voor de situatie waar we in kunnen leven hoe moeilijk het ook is we hebben het eigenlijk makkelijk Bartx |
|
| Quicksilver: | Donderdag, augustus 21, 2008 16:45 |
| Stilmakend en sterk schrijven! liefs,Dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||