ontnomen
kleine engel
jij daarboven
ik ga jou nu iets beloven
je hebt een tijd een huisje gehad
in de buik van een echte schat
ze ziet je toch zo ontzettend graag
en steeds rest haar diezelfde vraag:
waarom ben je haar ontnomen ?
zij kon niet haar lot ontkomen
wou je graag ongeboren zijn
op wolkjes leven zonder enkle pijn?
al was je papa een slecht mens
was de situatie niet je mama's wens
ze zou voor je zorgen én van je houden
maar dat is niet wat de engelen wouden
zij brachten jou ver weg van hier
met niemand om je wieg nog een duwtje te geven
hopelijk heb je daarboven plezier
en gaje 'r gezond en gelukkig leven
wij helpen je mama met al haar pijn
want zij wou zo graag bij haar engeltje zijn.
Reacties op dit gedicht
| San .: | Vrijdag, augustus 29, 2008 17:32 |
| Da''s fantastisch mooi geschreven! | |
| destiny warrior: | Woensdag, augustus 27, 2008 14:02 |
| zus ik zit hier echt te blijten als eene klein kind nu:( doet echt pijn neig bedankt zus hvvj xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *perzik* | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||