Mijn dinnetje krijgt haar dochter t
Vandaag was een grote dag
D-Day, als ik het zo noemen mag
Moeder en dochter vonden elkaar weer terug
kwamen beide over de brug
Angst om de angst had hen tegengehouden
vanavond hebben ze elkaar weer teder en zacht, vast kunnen houden
Hiervan heb ik getuige mogen zijn
mijn voelen was hierbij, haast te klein
Dolgelukkig in elkaars armen gekropen
hoe soms dingen vreemd kunnen lopen
Ook vader en zoon, hebben elkaar weer gezien
komt ook goed en geen misschien
Hoe een leven zo snel veranderen kan
door te kiezen voor een betere man
Rijker dan rijk, dat wil iets met je doen
voor hen allen, van mij een dikke zoen
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Maandag, augustus 25, 2008 21:11 |
| Een bijzonder schrijven! Liefs Dina |
|
| lommert: | Zondag, augustus 24, 2008 09:55 |
| er is nog veel goeds te lezen;)...liefs van mij met een goede morgen... willem ps...de foto doet mij aan juliana en aan willemina denken...mm.. |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Zondag, augustus 24, 2008 08:13 |
| rakend en intens mooi liefs en fijne zondag Ria |
|
| Windwhisper: | Zondag, augustus 24, 2008 07:20 |
| weer een bijzonder schrijven, het geluk van een ander kan je klein maken....in verwondering lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||