je jeugd brokkelt af
wanneer heb je voor het laatst gedroomd
dat het leven vervloog
in moeilijke tijden
ver voor je vluchtte in je drugs
voor dat je overheerst werd
door verslaving
de draden ooit gesponnen
van pure zijde knapten
wanneer jouw meester aan je trok
liefde vulde de leegte niet meer
de muur brokkelde af
net als je lichaam
een omhulsel van niets
je geest verdwenen
en ik wist dat ik je niet meer zou zien
nooit meer zou je zijn wie je ooit was
mijn kind verdorven door de tijd
en alles wat was uit de handen geglipt
je hele leven...
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Vrijdag, augustus 29, 2008 15:45 |
| indrukwekkend geschreven! knap! liefs kerima ellouise |
|
| lommert: | Vrijdag, augustus 29, 2008 08:54 |
| goede fictie te lezen...twee levens naar twee kanten...graag gelezen...liefs van mij met een goede morgen willem ;) |
|
| Gonny: | Vrijdag, augustus 29, 2008 00:36 |
| ja gelukkig fictie wat je goed omschreven hebt. Maar jammer voor vele drugs en drank maakt meer kapot dan lief is. slaap lekker Knuff Liefs Gonny |
|
| ela: | Vrijdag, augustus 29, 2008 00:29 |
| Drugs zijn meestal sterker dan de geest. ela |
|
| switi lobi: | Vrijdag, augustus 29, 2008 00:25 |
| Wat knap geschreven meis. Liefs... |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, augustus 29, 2008 00:20 |
| Gelukkig Fictie, maar het is wel heel prachtig verwoord hoor slaap lekker liefs Cobie |
|
| Gert: | Vrijdag, augustus 29, 2008 00:18 |
| Fictie en het dan zo knap kunnen beschrijven? Wow!! Mooi en knap. Liefs, mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||