Verstrooid
Slaap ik derhalve op stapelhoge matrassen van stro,
gelijk een prinses op de erwt,
zie zo,
de herbergier klopt herhaaldelijk,
op de dikke deur zoekend naar
een speld in een hooiberg,
liggend in het verdroogde gras,
spittend door stapels met boeken.
Verblind door charisma,
droom duizend angsten,
schrijf bladzijdes vol,
tot een nieuw epistel zich aandient.
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Zaterdag, augustus 30, 2008 15:54 |
| Mooi hoor! Liefs Dina |
|
| Littledolphin: | Vrijdag, augustus 29, 2008 23:07 |
| mooi verwoord ody liefs barbara | |
| Mevrouw Melzer: | Vrijdag, augustus 29, 2008 22:57 |
| de eerste aanwijzing is altijd: ontken de gegeven route niet (ben ik ook echt een ster in hoor.. daar niet van) lekker overheen sjeeezen. huppa! (KOP IN HET ZAND. DOEI!!) kus. | |
| Mevrouw Melzer: | Vrijdag, augustus 29, 2008 22:55 |
| ''fictie'' (ik besta ook niet hoor; echt niet) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Odypody |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||