Dochter
Zo vertederend lief en klein
Maar o zo groot in heel het zijn
Elke dag een tree omhoog
Op jouw eigen gekleurde regenboog
Hoewel je soms kan donderen
Laat je me vaak lachend verwonderen
Door hoe je alles kan bekijken
En wat je doet om je doel te bereiken
Als je in je bedje ligt zo moe
Ga ik in het donker nog even naar je toe
Knuffel en fluister dat ik zoveel van je hou
En dek je toe tegen de nachtelijke kou
Slaap lekker lieve Bloem
Tot de nieuwe morgen.....
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zaterdag, augustus 30, 2008 21:34 |
| Liefdevol en hartverwarmend mooi geschreven! Liefs,knuffs dicky |
|
| Hilly N: | Zaterdag, augustus 30, 2008 19:31 |
| Vertederend Saskia Lieve groet, Hilly |
|
| K@trien: | Zaterdag, augustus 30, 2008 17:47 |
| Ja ik ken dat ... slapende oogjes buikje op en neer ... Mooi ! Liefs K@trien |
|
| switi lobi: | Zaterdag, augustus 30, 2008 17:44 |
| Hartverwarmend lief... een dikke kus voor jouw mooie bloem! Liefs, switi lobi |
|
| Jasper de Jong: | Zaterdag, augustus 30, 2008 17:34 |
| Zo lief! x |
|
| Yellow: | Zaterdag, augustus 30, 2008 17:30 |
| zeer ontroerend dit zoals Dina-Anna zegt, het gevoel voor mij ook zeer herkenbaar, Y. |
|
| Dina-Anna: | Zaterdag, augustus 30, 2008 17:25 |
| Wat een mooi en ontroerend schrijven! Liefs Dina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||