olifant
Ik voel ze branden en rook ze uit
een verdomd gevoel door de muziek die speelt
de woorden strelen mijn hoofd en ik voel de watten,
duidelijk aanwezig in mijn hoofd.
Ik zweef mee als verdoofd, alsof me net is beloofd
dat het is gedroomd en niet zal worden
een zielig hoopje van gedachtes dat blijft draaien
blijft zweven, de storm van zo-even
feller dan fel
op zijn plaats gewezen.
Reacties op dit gedicht
| Samhain: | Woensdag, oktober 29, 2008 21:01 |
| Erg he als je niet getroost wordt door bijvoorbeeld iemand van wie je heel veel houdt, je leven voor die persoon wilde geven, liefs S. | |
| Littledolphin: | Maandag, september 01, 2008 07:20 |
| een fraaie verwoording liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: annoela | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2008 | ||
| Thema's: | ||