Alleen.
Verliefde stelletjes..
zitten dicht tegen elkaar aan..
ik voel me leeg..
want ik zit alleen..
op de kale bank..
ik wil niet weer..
achter je aan gaan..
ik wil je hondje niet zijn..
Je wilt bepaald niet met me zijn..
je doet me zo ontzettend pijn..
ik voel me zo verward..
en zo rot..
ik weet waar je bent met je hoofd..
en het steekt me.
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Maandag, september 01, 2008 22:07 |
| wat een waardeloos sujet! koppie op. |
|
| Quicksilver: | Maandag, september 01, 2008 22:06 |
| Nooit iemands hondje zijn hoor lieve meis! Jij bent jij! knuffs,liefs dicky |
|
| Lukas IV: | Maandag, september 01, 2008 16:38 |
| Inderdaad een rot gevoel. Ik herken er zelfs een stuk van mezelf in. Mooi schrijfsel! XxxX |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2008 | ||
| Thema's: | ||