Ga niet weg.
Mijn voeten zijn..
vastgenageld aan de kantlijn..
ik voel me een toeschouwer..
terwijl ik iets wil doen..
kan ik het niet..
Maar ik wil niet meemaken..
hoe je gevoelens langzaam..
helemaal verdwijnen..
Niet meemaken..
hoe je mijn hart vertrapt..
het gemis..
ik wil het niet meemaken..
ik wil de afgrond niet meemaken..
Mijn tranen lopen..
over mijn strakke gezicht heen..
ik moet de hoop erin houden..
het is nog niet voorbij..
misschien komt het goed..
Rustig haal ik diep adem..
denkend aan de mooie momenten samen..
begin ik zachtjes weer te huilen..
ik wil je niet kwijt..
verdomme..
ik hou van je..
ik hou zoveel van je..
waarom is het niet meer andersom..
waarom is het wisselvallig..
ik haat mezelf..
Ga niet weg..
alsjeblieft..
ik zal je alles geven..
alles om je hart terug te winnen..
ik kan niet zonder je..
ik wil niet zonder je..
je bent alles, meer dan alles voor mij..
Het spijt me zo ontzettend..
dat ik je zovaak rot laat voelen..
je verdient mij niet..
maar ik hou zo ontzettend veel van je..
ga niet weg..
ik smeek het je.
Reacties op dit gedicht
| Br0kEn: | Woensdag, september 03, 2008 19:38 |
| lieve meid ik krijg er tranen van in men ogen...vind dit zo erg voor je knuf bevj he !!!!! Hou van je !! |
|
| johandedichter: | Dinsdag, september 02, 2008 13:05 |
| sterkte Annee met je verdriet gr johan |
|
| sunset: | Dinsdag, september 02, 2008 12:03 |
| Voelbaar je pijnvol intens verlangen. Maar, soms is de liefde van de ander voor ons - zonder aanwijsbare reden - op; wordt onze liefde niet meer be-antwoord. En pas na het aanvaarden scheppen wij weer de mogelijkheid om verder te gaan, weer te leven en te lieven. Warme groet, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Animola_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2008 | ||
| Thema's: | ||