Voorbij
Een glimp
Van de persoon die je was
Een reflectie
Van het diepste van je zijn
Even ervan overtuigd
Je terug te hebben
Maar dan de hoop
In één klap
Aan duizend stukken geslagen
Waarom
En hoe
Je er iedere keer in slaagt
Zal een hopeloos raadsel blijven
Het enige wat ik wou
Het enige wat ik wil
Weg
Alweer
Opnieuw
Voorbij
Van de persoon die je was
Een reflectie
Van het diepste van je zijn
Even ervan overtuigd
Je terug te hebben
Maar dan de hoop
In één klap
Aan duizend stukken geslagen
Waarom
En hoe
Je er iedere keer in slaagt
Zal een hopeloos raadsel blijven
Het enige wat ik wou
Het enige wat ik wil
Weg
Alweer
Opnieuw
Voorbij
Reacties op dit gedicht
| Flurrrs: | Zondag, september 07, 2008 20:40 |
| Ik denk dat dit op veel mensen van toepassing is. Het gevoel dat het gedicht met zich meedraagt, bedoel ik. Erg mooi en duidelijk beschreven! Liefs Fleur |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, september 02, 2008 22:57 |
| Droevig, maar behoud altijd de hoop op beter! knuffs,liefs dicky |
|
| karinvangelder: | Dinsdag, september 02, 2008 20:40 |
| triest Delphine om hopeloos van te worden ! liefs Karin. | |
| Littledolphin: | Dinsdag, september 02, 2008 19:48 |
| mooi delfine liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Delphine. | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2008 | ||
| Thema's: | ||