het water ziet troebel
het water ziet troebel
het gras lijkt verdort
een mistvlaag komt opzetten
in je brein is het een chaos
de zon verdwijnt achter de wolken
het is duister en donker
en toch schijnt de zon
als je in het diepste van je ziel kijkt
de onzekerheid knaagt
het is als een boom
die wordt doorgezaagd
maar eens komt de openbaring
dan verdwijnt het donkere
maakt het plaats voor het licht
door postitief te denken
worden je zorgen verlicht
Reacties op dit gedicht
| K@trien: | Donderdag, september 04, 2008 22:33 |
| Ja zo is het ! Liefs Katrien |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 04, 2008 21:09 |
| en zo is het goed en mooi verwoord gr.janny |
|
| tweety-ysje: | Donderdag, september 04, 2008 19:59 |
| het komt wel in orde | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, september 04, 2008 19:44 |
| zeer kostbare woorden die hier neer schrijft zeer knap gedaan | |
| lommert: | Donderdag, september 04, 2008 19:43 |
| je geeft al een antwoord....de laatste twee regels;)..mooi...liefs van mij willem |
|
| Littledolphin: | Donderdag, september 04, 2008 19:32 |
| heel mooi geschreven en ik zal dit onthouden liefs barbara | |
| verhavert: | Donderdag, september 04, 2008 19:29 |
| grote waarheid jouw woorden neem ik mee liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2008 | ||
| Thema's: | ||