éénentwintig...
Éénentwintig…
trompetgeschal vermeld het sterven
alléén je zware kist
roodgetraande ogen in de
vormeloze ochtendregen
zinloze offers verwijten iedereen
ga weg jullie klerelijers
stomverbaasd het oeverloos gebral
(tja, één is er gestorven omdat anderen zouden leven)
dames, heren wereldleiders
geen geluk rechtvaardigt verdriet
één of misschien wel honderd
(mens sana in corpore sano)
bommenregens uitgezonderd
een haag van supermannen
eresaluten enkel voor jij
éénentwintig schoten klinken
langs de stilte voorbij…
esteban 05/09/08
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zaterdag, september 06, 2008 19:04 |
| Ze gaan door merg en been... die éénentwintig schoten. Zo ook jou woorden Esteban. Integer mooi! Liefs Dasje ;o) |
|
| Jacky Van den Berghe: | Zaterdag, september 06, 2008 02:58 |
| Moedig!! Jacky |
|
| Littledolphin: | Vrijdag, september 05, 2008 22:03 |
| sterk schrijven esteban, ontzettend rakend liefs barbara | |
| Windwhisper: | Vrijdag, september 05, 2008 21:55 |
| ja de zinloosheid van een jong verloren leven, wat een sterk schrijven Esteban ik zou er om kunnen huilen lieve groet en voor strakjes slaap lekker liefs Cobie kuzzzz |
|
| lommert: | Vrijdag, september 05, 2008 21:08 |
| goed en sterk schrijven...de zinloosheid ervan uitgedrukt... stevige groet willem |
|
| fortuna: | Vrijdag, september 05, 2008 21:05 |
| als een kaartspel met echte kogels... Ik begrijp je stilte. Liefs |
|
| K@trien: | Vrijdag, september 05, 2008 20:57 |
| Mooi droevig schrijven en ieder slachtoffer is er één teveel ! Liefs Katrien |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2008 | ||
| Thema's: | ||