Geknokt maar verloren
ondergedoken in ellende
dronk hij zijn geheugen uit
wiste zijn memorie van
achter hem liggende tijd
verachting voor ’t verleden
dat hij liever niet had geleefd
heeft hem niets opgeleverd
enkel een zorgenvol bestaan
een levenslang gevecht
tegen de wereld en zichzelf
heeft hij niet gewonnen
riep een halt aan zijn bestaan
dronk hij zijn geheugen uit
wiste zijn memorie van
achter hem liggende tijd
verachting voor ’t verleden
dat hij liever niet had geleefd
heeft hem niets opgeleverd
enkel een zorgenvol bestaan
een levenslang gevecht
tegen de wereld en zichzelf
heeft hij niet gewonnen
riep een halt aan zijn bestaan
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zondag, september 07, 2008 22:36 |
| Droevig, maar mooi in fictie geschreven! knuffs,liefs dicky |
|
| ninodepino: | Zondag, september 07, 2008 21:19 |
| heh heh dat was een eind pffff...nu tafeltjedekje welverdiend!:) |
|
| Dina-Anna: | Zondag, september 07, 2008 21:10 |
| Fictie... gelukkig maar, een ietwat beklemmend schrijven hoewel mooi verwoord! Liefs Dina |
|
| Delphine*: | Zondag, september 07, 2008 20:56 |
| Intens geschreven. Heel mooi. x |
|
| Littledolphin: | Zondag, september 07, 2008 20:24 |
| rakend dit hieronymus liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2008 | ||
| Thema's: | ||