Vast aan het verleden
Ik heb gesmeekt, gehuild, gebeden
om jou
Ik had gelaten, verloren, gegeven
voor jou
Ik ben kapot, gekraakt en moegestreden
door jou
doordat ik vastzit aan een leven
met jou
om jou
Ik had gelaten, verloren, gegeven
voor jou
Ik ben kapot, gekraakt en moegestreden
door jou
doordat ik vastzit aan een leven
met jou
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, mei 24, 2011 22:37 |
| zeer sterk verwoord | |
| Flurrrs: | Dinsdag, september 09, 2008 19:51 |
| Ooooh wat ken en haat ik dat gevoel:P |
|
| Littledolphin: | Maandag, september 08, 2008 22:50 |
| stilmakend dit liefs barbara | |
| Windwhisper: | Maandag, september 08, 2008 19:46 |
| alleen jijzelf kunt je bevrijden, denk ik dan, maar wie ben ik? het is vol emotie geschreven voelbaar de pijn. liefs Cobie sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Delphine. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2008 | ||
| Thema's: | ||