eenzame ziel
Ineengedoken mens
ogen neergeslagen
moeizame gang
op plaveien
van eenzaamheid
een schaduw
onder de lantaarn
die zich langzaam
voortbeweegt naar
een rustplek
voor de nacht
geen mens die op hem wacht
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Woensdag, september 10, 2008 20:01 |
| Droevig maar zo mooi lieve groet, Hilly |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 09, 2008 21:59 |
| Eenzaamheid in al zijn aspecten Ria, mooi verwoord in deze combinatie lieve groet. Anneke |
|
| K@trien: | Dinsdag, september 09, 2008 21:44 |
| Droevig triest beeld schep je hier die spijtig genoeg meer voorkomt dan we denken ! Liefs Katrien |
|
| Dina-Anna: | Dinsdag, september 09, 2008 21:04 |
| Intriest beeld... scherpzinnig verwoord! Liefs Dina |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, september 09, 2008 20:51 |
| Droevig beeld schets je hier, jammer genoeg komt dit vaak voor! knuffs,liefs dicky |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, september 09, 2008 19:08 |
| droef beeld Ria! liefs, kerima ellouise |
|
| ninodepino: | Dinsdag, september 09, 2008 17:13 |
| hoe weet jij dat nou?:) treurig beeld, dat wel. Liefs, nino. |
|
| Littledolphin: | Dinsdag, september 09, 2008 17:09 |
| sterk schrijven ria liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2008 | ||
| Thema's: | ||