Aarden
Aarden
Ver verwijdert ligt mijn ik.
Onherkenbaar, wazig.
Als ik er naartoe loop,
trap ik er misschien op.
Ik kan alleen maar focussen,
op terugkeer, gelukkige hereniging.
In de stilte van mijn zijn.
Op het ruisloze punt van mijn aarden.
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2008 | ||
| Thema's: | ||