bezeten
De zon schijnt door het raam
tis terug tijd om op te staan
waarom weet ik niet
ik heb alleen maar liefdesverdriet
niets of niemand die me kan opfleuren
het enige wat ik kan is zeuren
weer een dag dat ik me het beklaag
een dag waarin ik me afvraag
waarom ik nog besta
Ik kan beste gewoon in men bed blijven
en nog een paar gedichten schrijven
over hoe graag ik je wel zie
maar misschien stap ik gewoon beter in therapie
want ik ben door jou bezeten!
mss dat ik je daarna wel kan vergeten.
tis terug tijd om op te staan
waarom weet ik niet
ik heb alleen maar liefdesverdriet
niets of niemand die me kan opfleuren
het enige wat ik kan is zeuren
weer een dag dat ik me het beklaag
een dag waarin ik me afvraag
waarom ik nog besta
Ik kan beste gewoon in men bed blijven
en nog een paar gedichten schrijven
over hoe graag ik je wel zie
maar misschien stap ik gewoon beter in therapie
want ik ben door jou bezeten!
mss dat ik je daarna wel kan vergeten.
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Zondag, september 14, 2008 22:41 |
| Mooi omschreven, die dingen hebben gewoon(veel)tijd nodig! Liefs Dina |
|
| Littledolphin: | Zondag, september 14, 2008 22:16 |
| ik denk dat het niet goed is, als je blijft hangen in je verdriet, je leven gaat gewoon door en probeer te genieten sterkte! een aangrijpend schrijven liefs barbara | |
Over dit gedicht
| Auteur: severineke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2008 | ||
| Thema's: | ||