mijmeren
toen men vorig jaar in Juli
zei dat je nu snel heen zou gaan
was alles klaar, alles geregeld
je wees je kleren zelf toen aan
je won die strijd, maar twee maand later
ging je plots nog van ons heen.
de kleding, waar was die gebleven
pas nog gedragen, naar het scheen
broek en je ongelijke sokken
die waren echter nog schoon zat
toen zoeken naar het goede vestje
pas gewassen en nog nat
dat kon ik haar nu toch niet aandoen
trek het haar morgen nog wel aan
de dochter van mijn man, die hielp me
zei, nee meid, dat zal moeilijk gaan.
zij voelt dit niet, kom we gaan verder
toen viel er uit mijn oog een traan
begon toen eigenlijk te beseffen
dat zij, zojuist was heengegaan.
Reacties op dit gedicht
| K@trien: | Zondag, januari 25, 2009 20:16 |
| Daar wordt ik stil van ... Troostknuffel ! Liefs Katrien |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, oktober 08, 2008 13:04 |
| Ik kom je een nieuwe groet brengen :) | |
| Mrs Flintstone: | Woensdag, september 17, 2008 05:16 |
| Hartroerend mooi lieve Mums. Ik leef met je mee. Bedankt voor je lieve reactie op de overlijden van mijn vader. Liefs en sterkte van Wilma |
|
| pantarhei: | Dinsdag, september 16, 2008 22:24 |
| Ondanks het ''oudje'' een prachtig ontroerend gedicht. Een wond die nooit meer heelt ook zal zijn de herinneringen liefdevol en talrijk. Wat een verdriet moet je met je meedragen. Ik zou willen dat ik het een stukje lichter kon maken. liefs, pantarhei |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, september 16, 2008 15:26 |
| Stilheid komt over mij heen! Lieve lieve mums, behoud die warme koestermomenten in dierbare herinneringen!tranen en verdriet rijkt ver, hel ver! je wordt gedragen op vleugels van haar! Wens je bijzonder veel krachtlicht! Voel met je me!! Dikke quicksilverkussssssssss lieve groetjes dicky |
|
| Niniki: | Dinsdag, september 16, 2008 13:44 |
| Naar mijn gevoel heb je het geweldig gedaan.........maar dit zijn moeilijke dagen. Ik wens je heel veel kracht..... kuszzzzzzzzzzz |
|
| vivika: | Dinsdag, september 16, 2008 13:05 |
| :(...heeeeeeeeeeeeeeeeeeeele dikke knuffel vr jou .... toch even slikken hoor mr weet dat ze niet zou willen dat je zoveel verdriet hebt...Staat toch in haar brief he?... kusje xxx |
|
| conan: | Dinsdag, september 16, 2008 11:54 |
| dit verdriet is niet meer weg te wissen, alleen nog te herinneren tot in zijn kleinste momenten...de tijd dat alles keerde...steeds weerkerend....sterk en sterkte! liefs conan*** |
|
| sunset: | Dinsdag, september 16, 2008 10:48 |
| Hoe oud ook, het toen gevoelde breng je rakend over. Liefs en knuf, sunset |
|
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, september 16, 2008 09:23 |
| Bijzondere oudjes zoals deze zijn zo van dát moment, goed om het weer eens te lezen en herleven in een tijd waar al zoveel is overwonnen, respect alom :) liefs weer, |
|
| switi lobi: | Dinsdag, september 16, 2008 08:35 |
| Je hebt het harstikke goed gedaan lieverd... ze droeg je tranen mee. Licht en kracht en een heleboel mooie koestermomenten wens ik je. Kusssssssssssssssssss switi lobi |
|
| peter1: | Dinsdag, september 16, 2008 07:42 |
| zo gevoelig geschreven wens je heel veel sterkte toe |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, september 16, 2008 05:33 |
| de wanhoop en de onmacht en de verbijstering voelt zo in verlies en machteloosheid....ik voelde even met je mee, kuzzzz | |
| johandedichter: | Dinsdag, september 16, 2008 05:15 |
| gevoelige poezie gr johan | |
Over dit gedicht
| Auteur: mums | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2008 | ||
| Thema's: | ||