Linnen handen
Linnen handen
Klemmen zich vast met al hun kracht
Maar nemen de pijn niet op
Eeuwige blik geworpen
In de grauwe diepte van het raam
Waar zich geen beelden meer vormen
Zilveren tranen
Worden gesponnen tot
Mijn levensdraad
Waarheen jij ging
Hier rest verdwenen stilte
Vertrokken in de mist
Vergaan zijn ze
Jouw linnen handen
Klemmen zich vast met al hun kracht
Maar nemen de pijn niet op
Eeuwige blik geworpen
In de grauwe diepte van het raam
Waar zich geen beelden meer vormen
Zilveren tranen
Worden gesponnen tot
Mijn levensdraad
Waarheen jij ging
Hier rest verdwenen stilte
Vertrokken in de mist
Vergaan zijn ze
Jouw linnen handen
Reacties op dit gedicht
| AlonexGirl: | Vrijdag, september 19, 2008 21:39 |
| Respect. Deze is zo mooi geschreven, zo rakend | |
| Quicksilver: | Dinsdag, september 16, 2008 16:11 |
| Hier word ik ook stil van! Wens je maar sterkte knuffs,liefs dicky |
|
| sunset: | Dinsdag, september 16, 2008 12:27 |
| Stilmakend, rakend. Warme groet en mijn meelvende genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MVE | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2008 | ||
| Thema's: | ||