Als je iemand verliest die je zeer dierbaar is.
Dan wordt je dagelijks geconfronteerd met een groot gemis.
Zo'n persoon die door niemand anders kan worden vervangen.
een stukje eigen dat je nooit van een ander kan verlangen.
Iemand onvergetelijk een deel van je leven.
Iemand waar je alles voor had willen geven.
Iemand die jou al enorm veel heeft gegeven.
Zo iemand die in jou nog altijd verder leeft.
Aan hem had ik nog zoveel willen vragen.
en soms lijken secondes daardoor geen minuten maar dagen.
Maar je moet sterk zijn het leven gaat door.
Het gemis blijft aan je knagen en alles wat je hiermee verloor.
Langzaam probeer je het een plaats te geven in je bestaan.
En toch voel je je soms kwaad dat zijn leven niet langer verder mocht gaan.
Zo oneerlijk, waarom moest dit zo verlopen.
Elke dag zou ik hem wel terug willen kopen.
Troosten doe ik door te denken en te praten.
Aan hem die prachtige herrinneringen heeft achtergelaten.
Mijn gemis is voor mij mijn opa van goud.
Waar ik nog steeds ontzettend veel van houd.

Dag lieve opie