Je beeltenis
Je beeltenis
Neergeknield tussen de herfstbladeren
vastgegrepen door de aarde
zie ik jou zoals je bent
zie ik jou zoals je bent
littekens op je polsen, een lelijke val zei je
De kunde van overleven, heb ik goed onder de knie
beweerde je althans
en ik geloof je met heel mijn hart
de sterke, doch kwetsbare ziel
De wind speelt met je haren, rossig blond
de groene ogen die stralen
zo wil ik jou hebben
bevangen door het leven
De kunde van overleven, heb ik goed onder de knie
beweerde je althans
en ik geloof je met heel mijn hart
de sterke, doch kwetsbare ziel
De wind speelt met je haren, rossig blond
de groene ogen die stralen
zo wil ik jou hebben
bevangen door het leven
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, september 24, 2008 22:34 |
| Bijzonder, en liefdevol gedicht. Groetjes, Aquarel |
|
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Woensdag, september 24, 2008 20:22 |
| wauw, hadassa! wat prachtig geschreven :) met liefs van Corry |
|
| switi lobi: | Woensdag, september 24, 2008 19:48 |
| Prachtig beeldend.. Liefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Woensdag, september 24, 2008 19:24 |
| "zo wil ik jou hebben, bevangen door het leven" daarmee steel je mijn hart mooi mooi mooi lieve groet Cobie kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hadassah | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2008 | ||
| Thema's: | ||