Levensmissie
Moet je wachten op je sterfbed
en dan balans opmakend tot de
gruwelijke conclusie komen
was dit mijn leven nou?
Dan geen kans meer
geen mogelijkheid en tijd
Voor de hand liggend, dat is,
maar praktijk is weerbarstig
niemand wil toch zinloos
retour afzender gaan?
Een crisis doormakend
en daarna puinruimend,
wat is zo essentieel
voor het vervullen van?
En opeens is daar helderheid
de herinrichting van het leven
ontwikkel je eigen bewustzijn
over wat je hier te doen hebt
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Zaterdag, september 27, 2008 23:08 |
| dit is mooi te lezen...wat is zo essentieel voor het vervullen van?...zeg het bij leven dat je houdt van die ander..dat doe ik van jou;)...heb mezelf niets te verwijten...tegen ouders is alles gezegd bij leven...niks niet ; had ik maar...;)..liefs willem |
|
| turtle: | Zaterdag, september 27, 2008 23:05 |
| Daarom genieten...je leeft immmers maar 1 keer ;) dikke knuff |
|
| blackgirl: | Zaterdag, september 27, 2008 22:11 |
| had ik zomaar uit mijn duim gezogen;) leuk gedichtje moontje xx |
|
| karen*: | Zaterdag, september 27, 2008 21:53 |
| "het leven is wat je gebeurt,terwijl je andere plannen maakt." erg mooi! liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2008 | ||
| Thema's: | ||