septembermorgen
die laatste zwaluw brengt de zomer niet
terug de anderen naar het zuiden
het steeds maar nat septemberweer
bijt in de kleinste benen
en grijze staar in vroege morgen
met zicht minder dan vijftig meter
de wereld is heel kleurloos bleek
’t penseel van schilders hardt in hoeken
een machtloosheid loenst reeds bleek
vanonder bosiooltjes op de witte doeken
groeit verlaat een liefdesvis:
‘niet op de ruiten kloppen’
want zelfs de lelie buigt al stil
het regent fijne waterdruppels
en wind die gisteren nog naast
de schaduw van de huizen sliep
dolt door het lover in zijn haast
en blaast de kilte diep zo diep.
sunset 28-09-2008
Reacties op dit gedicht
| peter1: | Zondag, september 28, 2008 17:57 |
| wondermooi | |
| karinvangelder: | Zondag, september 28, 2008 17:16 |
| prachtig Sunset zoals altijd trouwens . nog een fijne dag en een lieve groet van mij Karin . |
|
| verhavert: | Zondag, september 28, 2008 12:57 |
| zo mooi liefs martine |
|
| Jannie Hoogendam: | Zondag, september 28, 2008 11:39 |
| Met de herfst heb ik altijd een soort gevoel dat ik ook een beetje afsterf...Wauw...een pracht gedicht kus Jannie |
|
| ©jacky: | Zondag, september 28, 2008 11:35 |
| Je titel herinner mij de tekst van Neil Daimond September Morn Heerlijk jacky |
|
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Zondag, september 28, 2008 11:28 |
| mooi geschreven, Sunset :) met liefs |
|
| Dwaallicht: | Zondag, september 28, 2008 11:19 |
| Héél mooi poëtisch omschreven, de kou bijna voelbaar bij het lezen! Gelukkig is het vandaag nog mooi weer! Liefs Dina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2008 | ||
| Thema's: | ||