Voor hun die niet meer zijn
ik las woorden
die in mijn gedachten
bloemen waren
het leek of als de zaden
waren gaan kiemen
en waren uitgegroeid
tot een groot boeket
een boeket
dat hier woekert
onder menig gedicht
en waarvan de wortels
zijn vastgeroest
voor hun die eens
hier woorden schreven
maar er nu niet meer zijn
zij die het aardse ruilde
met het hemelse
wat fijn dat zij
hun sporen achterlieten
als een groet boeket
vergeetmijniet
christa
voor hun die er niet meer zijn
Reacties op dit gedicht
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, september 29, 2008 09:46 |
| herinnerend mooi wens je een fijne dag Christa liefs Ria |
|
| johandedichter: | Maandag, september 29, 2008 05:05 |
| geef al je dierbare een plekje in je hart waar ze voor altijd bij je zijn onbewust denk je constant aan alle die er niet meer zijn maar ja het hart heeft symbolische gezien misschien wel honderden kamers gr johan | |
| ela: | Maandag, september 29, 2008 01:03 |
| Al zijn ze er niet meer,fijn dat jij ze wou herinneren, ik volg je. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2008 | ||
| Thema's: | ||