da Capo al Fine senza replica *
zo als wij ons
soms
een koortsige dag
aan het voorhoofd van de andere
koelen
ons een plan fluisteren
want wij bangen de macht
van een jaloerse tijd
die ons beloftes afdwingt
die wij nooit kunnen houden
standhouden als mijn voel
jouw littekens betast
jij mij op wonden vastnagelt
dat niets goed wordt
en dus daarom alleen al
goed moet zijn
want dit is hier ons enigste leven
(wij hebben geen ander)
en ik kan slechts hopen
(als een kind)
bij elke fermate*
op een da capo*;
alles nog eenmaal te spelen
slechts simpel beter
mij jou en onze muziek
nieuw te componeren.
sunset 29-09-2008
da Capo al Fine senza replica:
speel alles vanaf het begin en
eventuele herhalingen moeten
achterwege blijven.
fermate: metrum wordt even ingehouden
da Capo: vanaf het begin
Reacties op dit gedicht
| Ria -rimpeling-: | Maandag, september 29, 2008 13:41 |
| Schitterend verwoord!! liefs Ria |
|
| lommert: | Maandag, september 29, 2008 11:10 |
| pracht schrijven..want dit is hier ons enigste leven...en zo is dat voelen mij ook...wat breng IK de dag zeg ik weer voor mezelf;)... ik maak nog eens een gedicht van mijn weerstand tegen vreemde buitenlandse woorden in een Nederlands gedicht...kan daar niets aan doen...het styoort mij..Ingo..hopelijk mag ik dat zeggen...stevige groet willem |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, september 29, 2008 09:28 |
| verkleerd.........ja dat is een maandagochtendverveelwoord :-) | |
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, september 29, 2008 09:27 |
| mijn enige leven?...........jeeeeee dan ga ik er snel nog iets van maken ;) ja ik ben in een maandagochtend verveel bui slecht geslapen en al keihard gewerkt nu even pauze dus maar.............heel erg mooi hoor je gedicht dat je me niet verkleerd begrijpt ;) liefs en fijne dag Ria |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Maandag, september 29, 2008 09:15 |
| gelukkig kun je een fermate zolang aanhouden als je wilt.....(tenminste dat zegt onze dirigent: kijken!, want ik doe het altijd anders....) dit is je enige leven als Ingo, ja, maar er waren vele levens voor en wellicht komen er nog een paar na.... mooi verwoord liefs, namaste, anneke |
|
| peter1: | Maandag, september 29, 2008 09:11 |
| schitterend geschreven woorden | |
| Nummer 127: | Maandag, september 29, 2008 09:04 |
| ik weet niet veel van muzieknoten en theorie maar het volgen van ritme is fijn Bart |
|
| Artifex: | Maandag, september 29, 2008 08:20 |
| Ik heb het nog eens opgezocht: volgens de Taalunie kan het wel, maar het wordt afgeraden... | |
| Artifex: | Maandag, september 29, 2008 08:17 |
| Prachtig geheel, heel graag gelezen. Maar als ik mag: moet het niet "enige" zijn? Liefs, Artifex. |
|
| tulpje: | Maandag, september 29, 2008 08:17 |
| wauw schitterend fijne dag lieverd liefs mij |
|
| Magali1: | Maandag, september 29, 2008 08:02 |
| Mooi geschreven Sunset, elke nieuwe ervaring is weer uniek en heeft altijd iets moois in zich, als je oog hebt voor het leren! Go with the flow | |
| roosjerood: | Maandag, september 29, 2008 08:01 |
| wat prachtig verwoord | |
| sunset: | Maandag, september 29, 2008 07:42 |
| Lieve Annemieke, de mooie dingen zouden en willen wij altijd en allemaal herhalen. Het gaat er echter om, zelfs en ook in de liefde, groeiend te leren. Want ook dat moet. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| verhavert: | Maandag, september 29, 2008 07:35 |
| prachtig liefs martine |
|
| Annemieke van der Ven: | Maandag, september 29, 2008 07:33 |
| Toch wil ik de mooie dingen graag herhalen, jij toch ook? Liefs... |
|
| _Lieverdje_: | Maandag, september 29, 2008 07:31 |
| prachtig geschreven liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2008 | ||
| Thema's: | ||