Haar ogen spreken boekdelen
Haar ogen spreken boekdelenze zegt niet veel meerwat wil jezegt ze lachendna achtentachtigjaarben je gewoonweguitgesprokenbehalve danals het over intensiteit gaaten vooral liefde en gevoeldan vecht ze nog vol vuuralles is zo mat gewordenmaar voor de restis ze er goed bijen hoort het allemaal wel aanze schudt haar hoofddat het zo verkilt en verandert is
Reacties op dit gedicht
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, september 30, 2008 18:05 |
| Hoe herkenbaar :) 88, wat een prachtleeftijd ;), maar ja, mama blijft mama, en oma oma, dat heeft niets met leeftijd te maken :) liefs, |
|
| Klaes: | Dinsdag, september 30, 2008 17:45 |
| jouw geschreven woorden des te meer groets/klaes |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, september 30, 2008 16:21 |
| Ergg mooie uitings gevoelens geschreven naar oma toe! Liefs,knuffs dicky |
|
| nienk: | Dinsdag, september 30, 2008 15:50 |
| mooi verwoord, liefs Nienk |
|
| The Cool: | Dinsdag, september 30, 2008 15:16 |
| een windigje en hoe!!! | |
| red one: | Dinsdag, september 30, 2008 14:38 |
| oma''s zijn vaak dierbaar spul.. mooi gedicht! Liefs |
|
| Yellow: | Dinsdag, september 30, 2008 12:20 |
| mooi gedicht voor je Oma, groetjes, Y. |
|
| arie: | Dinsdag, september 30, 2008 12:17 |
| en als ze spreekt; spreekt ze in waarheden die zelfs nu nog draagkraagt hebben liefs, arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2008 | ||
| Thema's: | ||