Verdriet...
Verdriet...
Tranen in mij ogen.
Het begint te stromen.
Vloeiend naar beneden.
Het wil niet stoppen.
Van alles gaat door me heen.
Onrust tiert in mij hoofd.
Wist ik maar wat de tijd bracht.
Tranen in mij ogen.
Het begint te stromen.
Vloeiend naar beneden.
Het wil niet stoppen.
Van alles gaat door me heen.
Onrust tiert in mij hoofd.
Wist ik maar wat de tijd bracht.
Reacties op dit gedicht
| melapropism: | Maandag, oktober 06, 2008 03:34 |
| en dan komt de insomnia opzetten.. muziek helpt.. liefs, melapropism | |
| tweety-ysje: | Vrijdag, oktober 03, 2008 11:33 |
| kalmte kan je enkel nog redden, probeer wat tijd te maken voor jezelf! anders ga jij er ook onder door en dat is nu net wat niemand wilt! sterkte | |
| Dwaallicht: | Woensdag, oktober 01, 2008 22:43 |
| Het kan opluchtend werken hoor, om er dan vol goede moed weer tegenaan te gaan, veel sterkte! Liefs Dina |
|
| Quicksilver: | Woensdag, oktober 01, 2008 21:26 |
| Huilen lucht soms ergg op, laat ze maar gaan lieve meis! knuffies van mij dicky |
|
| Artifex: | Woensdag, oktober 01, 2008 21:21 |
| Och lieverd, ik sla een virtuele arm om je schouders... Liefs, Artifex. |
|
| *N: | Woensdag, oktober 01, 2008 18:06 |
| Huilen is goed! Veel sterkte liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||