Mijn angst, Mijn pijn
De stilte, Je woorden,
De kilte, Je stem
Alles lijkt van een ander,
Omdat ik mezelf niet ben.
Mijn ogen, Vol tranen
Ongecontroleerd,
Gebroken, bezeerd,
Mijn spiegelbeeld.
Ik durf niet eens te kijken,
Naar hetgeen dat ik mezelf noem,
Ik probeer ergens op te lijken,
Terwijl ik onopgemerkt niet verder kom.
Mijn angst is overweldigend,
Want ik voel me zo alleen,
Ik weet, ik sluit iedereen buiten.
Bouw een muurtje om me heen.
Zoekend, Vragend,
Waar vind ik mezelf weer?
Ik ga zo kapot.
Het doet me zeer.
Steun me, Luister,
Laat me niet alleen,
Al duw ik je weg,
Ik heb je nodig,
Sla je armen om me heen.
De kilte, Je stem
Alles lijkt van een ander,
Omdat ik mezelf niet ben.
Mijn ogen, Vol tranen
Ongecontroleerd,
Gebroken, bezeerd,
Mijn spiegelbeeld.
Ik durf niet eens te kijken,
Naar hetgeen dat ik mezelf noem,
Ik probeer ergens op te lijken,
Terwijl ik onopgemerkt niet verder kom.
Mijn angst is overweldigend,
Want ik voel me zo alleen,
Ik weet, ik sluit iedereen buiten.
Bouw een muurtje om me heen.
Zoekend, Vragend,
Waar vind ik mezelf weer?
Ik ga zo kapot.
Het doet me zeer.
Steun me, Luister,
Laat me niet alleen,
Al duw ik je weg,
Ik heb je nodig,
Sla je armen om me heen.
Reacties op dit gedicht
| Tom Witvis: | Zondag, oktober 05, 2008 21:42 |
| Sjonge, jouw gedichten komen qua gevoel veel in de buurt van mjn pennenvruchten! Wederom mooi geschreven en zeer herkenbaar... groet, Steve |
|
| Dalivia: | Zondag, oktober 05, 2008 21:23 |
| Heel mooi... en herkenbaar! | |
| Judith!*..: | Zondag, oktober 05, 2008 14:44 |
| PRACHTIG! meer kan ik niet zeggen :) Liefs. |
|
| Yellow: | Zaterdag, oktober 04, 2008 14:16 |
| wederom een mooi en voelbaar gedicht, soms moet je een beetje een muur bouwen, zolang je er maar een deur in laat. Y. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mèlanie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||