slaaploos
Boven de wolken sterft het licht,de maan verstopt zich achter een valse grijns.
De zon lacht in zijn vuistje ,en doet alsof hij slaapt.
De sterren dansen heen en weer en roepen ,wij zijn geen wegwijzers meer.
De slaap verloren gedurende de dag vecht je met de nacht.
De zandman lacht,en veranderd steeds meer aan de nacht .
Een korrel zand valt uit zijn hand, oh mijn god! morgen weer zo'n nacht.
De zon lacht in zijn vuistje ,en doet alsof hij slaapt.
De sterren dansen heen en weer en roepen ,wij zijn geen wegwijzers meer.
De slaap verloren gedurende de dag vecht je met de nacht.
De zandman lacht,en veranderd steeds meer aan de nacht .
Een korrel zand valt uit zijn hand, oh mijn god! morgen weer zo'n nacht.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Zondag, oktober 05, 2008 10:37 |
| ik ga wel eens lezen op eigen stijl, denk ik, wat hier staat dat boeit me wel lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eigen stijl | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||