Achtduizend parels
Achtduizend parels
Ze blijven stromen
Ze blijven komen
Het houdt maar niet op
Of ik het nou wil of niet
Vol met verdriet en eenzaamheid
Vol met pijn en wellicht wat spijt
Ze moeten eruit
Achtduizend parels
En nog is het niet genoeg
En nog blijven ze komen smorgensvroeg
Ze vullen de minuten, uren en dagen
Ruimte maken in mijn hart
Om straks weer lol te maken
Om straks weer over mijn gezin te waken
Om te zijn wie ik werkelijk ben
Wie ik daadwerkelijk ben...
Reacties op dit gedicht
| tassiegirl: | Zondag, oktober 05, 2008 20:21 |
| Idd, ze moeten eruit, hou je taai, heel veel sterkte en kom hier beter en sterker uit dan ooit ! -8- ! |
|
| dreamer. 3: | Zondag, oktober 05, 2008 20:16 |
| Sterkte mooi verwoord duizend parels.. Liefs :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||