Ondanks alles
Hij wou je niet vinden
De kou was zo intens
Maar hij koesterde je
Je stem
Het verloren lied
Je herinnering
Hij dronk de weemoed,
de onverbiddelijke schoonheid
van je hartsverhalen
Jij ontwrichtte de vrede
van zijn koninkrijk
Maar hij verging niet
en zong van de liefde
die rond hem parelde
De kou was zo intens
Maar hij koesterde je
Je stem
Het verloren lied
Je herinnering
Hij dronk de weemoed,
de onverbiddelijke schoonheid
van je hartsverhalen
Jij ontwrichtte de vrede
van zijn koninkrijk
Maar hij verging niet
en zong van de liefde
die rond hem parelde
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, oktober 06, 2008 23:00 |
| Prachtig.. Liefs, switi lobi |
|
| X-Anna: | Maandag, oktober 06, 2008 22:58 |
| Ondanks het begin, heerlijk hartverwarmend troebadoer! Liefs, Annet |
|
| Ric Geedneth: | Maandag, oktober 06, 2008 22:31 |
| Mooi! Het klinkt ook zoals ik denk dat een troubadour klinkt. Groetjes, Ric |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||