on-bouwvakker
Mentale muren opgebouwd
Emotiestenen zorgvuldig ingestouwd
Lieve Ramen en warme deuren goed dicht gedouwd
Waar zit dan die constructiefout?
Breek die muren, pak aan die steen
Open die ramen, beuk die deur ineen
Ga naar buiten en kijk goed om je heen
Zoveel mensen maar toch alleen
Reacties op dit gedicht
| Oxalis: | Maandag, oktober 13, 2008 00:09 |
| bedankt voor de leuke en interessante reacties. | |
| sunset: | Woensdag, oktober 08, 2008 12:29 |
| Doen, gewoon doen. En het leven in en met al zijn facetten omarmen. Succes. Groetjes, sunset |
|
| ela: | Woensdag, oktober 08, 2008 00:44 |
| Je kan wonen in een gebouw met honderd apartementen, toch ben je vandaag alleen. ela |
|
| Windwhisper: | Woensdag, oktober 08, 2008 00:37 |
| ja de eenzaamheid, bouwt muren, sluit deuren hermetrisch en blindeert ramen...voelbaar o zo veel eenzaamheid liefs Cobie slaap lekker |
|
| Gerhardus: | Woensdag, oktober 08, 2008 00:25 |
| zeer apart schrijven, ik ga m nog een aantal keer lezen. het is beeldspraak met een hint in de richting van de huidige maatschappij (naar mijn gevoel) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Oxalis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||