een donkere dag
een grote plas weerspiegelt beeld
van rode ogen en donkere kringen
donkere dag, het leven op z’n kop
de dood kwam zomaar binnendringen
Jij…naast me in het grote bed
ik werd er totaal door verrast
wakker geschud door een droom
had ik jou weer eventjes vast
de dag bleef druilen, dieper huilen
het blad waaide over mijn stoep
de goot loopt over, ramen nat
wat moet ik doen met je vage roep
twee sterfgevallen in anderhalve week
het maakt me aan het dromen/beleven
Reacties op dit gedicht
| Corry van Emmerik-Koenekoop: | Donderdag, oktober 09, 2008 14:19 |
| twee sterfgevallen in anderhalve week, wow! ik had er twee in drie weken en dat was al niet te verwerken... heel veel sterkte wens ik je toe in deze moeilijke tijd! met liefs |
|
| Hilly N: | Donderdag, oktober 09, 2008 07:56 |
| Je hebt het wel heel goed verwoord. Warme groet, Hilly |
|
| Roland Hainje: | Donderdag, oktober 09, 2008 00:25 |
| eerst sterkte! jouw gedicht, het verwerken, is prachtig geschreven.. liefs terug, Ro;) |
|
| switi lobi: | Woensdag, oktober 08, 2008 23:34 |
| Sterkte lieverd :( kon ik je maar es een echte knuffel geven. Dikke kus, switi lobi |
|
| Dwaallicht: | Woensdag, oktober 08, 2008 23:00 |
| Erg mooi onder woorden gebracht... je zou van minder! Liefs Dina |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, oktober 08, 2008 20:58 |
| stilmakend ...dan lopen dromen ook over...om te verwerken en het een plaatsje te geven...erg mooi neergezet! liefs, kerima ellouise |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, oktober 08, 2008 20:16 |
| Dat is heftig Remie, heel heftig, het maakt het hele leven weer zo relatief, logisch dat je het gaat beleven/dromen, erg mooi gedicht :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||