schuimlichte wolken
waarop oneindig zwemmend
regenbooglicht
ragfijne bellen
omsluiten lege ruimtes;
kosmische structuur
wanneer zij openbarsten
verstromen energieën
zich weggevend
als supernova
die haar kleine adem
diep draagt in dit heelal
stof, nieuwe sterren
fotonen en uiteindelijk
één molecule blauw.
sunset 09-10-2008
| Dwaallicht: | Donderdag, oktober 09, 2008 20:39 |
| Prachtig schrijven! Liefs Dina |
|
| Claire Q: | Donderdag, oktober 09, 2008 15:06 |
| Al je poëzie van vandaag, wederom, erg (gevoelig) mooi Sunet! Liefs |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 09, 2008 14:55 |
| een parel en wat een mooi geheel gr.janny |
|
| switi lobi: | Donderdag, oktober 09, 2008 13:00 |
| Als dit een TD gedicht zou zijn en ik de jury, dan had je nu gewonnen: wat een prachtig schrijven! Fijne herfstdag lieve vriend. Liefs en een knuff, switi lobi |
|
| peter1: | Donderdag, oktober 09, 2008 12:15 |
| wondermooi dit schrijven | |
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 09, 2008 11:50 |
| zalige poëzie dromerig kuzzz |
|
| Lily May Parker: | Donderdag, oktober 09, 2008 11:10 |
| wauw, een bijzonder woordenspel dit Ingo... kus Lily may xxxxxxxx |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||