Zorba de Boeddha
...
Ik wil zo groot worden dat ik hemel
en aarde in mijn lijf verdragen kan
mijn benen diep als wortels, gravend
zoekend, voedend in het rijk der aarde
en mijn hoofd ver, ver in de wolken, ver
voorbij ster, voorbij God
vrij
En het is mijn romp, o schone huls
van hart en lucht, welke wandelt over de grens
van hemel en aarde
die breekbare korst van het bestaan;
zo het leven binnen handbereik
en dragend in mijn brede, zachte armen
liefkozend
F.
Ik wil zo groot worden dat ik hemel
en aarde in mijn lijf verdragen kan
mijn benen diep als wortels, gravend
zoekend, voedend in het rijk der aarde
en mijn hoofd ver, ver in de wolken, ver
voorbij ster, voorbij God
vrij
En het is mijn romp, o schone huls
van hart en lucht, welke wandelt over de grens
van hemel en aarde
die breekbare korst van het bestaan;
zo het leven binnen handbereik
en dragend in mijn brede, zachte armen
liefkozend
F.
Reacties op dit gedicht
| gewoon gezellig: | Donderdag, oktober 09, 2008 17:43 |
| heel erg graag gelezen...liefs | |
| red one: | Donderdag, oktober 09, 2008 13:41 |
| Prachtig schrijven! | |
| Gerhardus: | Donderdag, oktober 09, 2008 13:36 |
| zeer mooi gedicht. | |
| sunset: | Donderdag, oktober 09, 2008 13:29 |
| Schitterend dit; een beauty! En welk een plezierig genoegen dai ik je weer kan en mag lezen hier. Warme vriendschappelijke groet en genegenheid, sunset |
|
| Innerchild: | Donderdag, oktober 09, 2008 13:08 |
| Hoe vrij kan een mens zijn ? In hart en geest alvast héél groot ! Met een buiging, heer Kuijlemans ! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||