breukverwerking
note : dit gedicht schrijf ik als steun voor mensen die een relatiebreuk meemaken
of meegemaakt hebben.
Oogleden worden zwaarder,
ik glijd weg naar dromen.
Alles wat werd opgebouwd
is onstabiel gebleken.
Ik kan gebeurde dingen
niet geloven maar bij het ontwaken,
blijkt deze droom niet op te houden.
Ik besef dat mijn dierbare vaas
niet meer te lijmen is,
als een kind stort ik me in tranen
om te vluchten van deze helse pijn...
Helaas kan ik alleen maar droeviger worden.
Weer een dag voorbij in eenzaamheid,
verdriet maakt plaats voor woede omdat ik...
het slachtoffer ben van daden.
Al het ongeluk van de wereld,
dat is wat partners zouden moeten ontvangen
als ze verder willen zonder ons.
Ik kan niet schrijven en het schrijfboek
dat zonet nog maagdelijk voor me lag is nu zwaargewond
omdat ik me niet meer kan beheersen.
Vandaag schijnt de zon en...ik zie het.
Ik besef dat sommige dingen niet te veranderen zijn,
er overvalt me een vreemde rust.
Vandaag lijk ik weer te ademen
en mijn opgesloten ziel vraagt om buitenlucht.
Is dit een nieuwe start?
ongeloof
verdriet
woede
aanvaarding
Het zijn sleutelwoorden tot verwerking,
deze periode kan dagen, maanden en soms zelfs jaren duren.
Wat je lief hebt...
mis je maar als het er niet meer is.
Reacties op dit gedicht
| K@trien: | Donderdag, oktober 09, 2008 21:45 |
| Ja ... je bent zo gewoon van het te hebben dat eens je het kwijt bent je pas maar beseft wat voor een gemis het is ! En toch kan je beter iets verliezen dan het nooit te hebben gehad ! Liefs Katrien |
|
| Elenore De Groote: | Donderdag, oktober 09, 2008 17:00 |
| Ja, zoiets veroorzaakt veel pijn. | |
| Dwaallicht: | Donderdag, oktober 09, 2008 16:55 |
| Prachtig en treffend verwoord! Liefs Dina |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, oktober 09, 2008 15:27 |
| zo herkenbaar en wat goed verwoord gr.janny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Yellow | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||