Duister
wanneer de nacht een diepe ademteug neemt
en het daglicht geen lucht meer heeft
verlang ik zo naar jouw armen
die mij even vasthouden
mijn hart raast als een op hol geslagen trein
enkel omdat ik mij zo eenzaam voel
zonder jou is het leven stil
ik verlies je telkens weer
en in het donker
in het diepe duister
leef ik op een ster
die sterft in de nacht
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Vrijdag, oktober 10, 2008 20:56 |
| Prachtig schrijven! Liefs Dina |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 10, 2008 16:29 |
| Nou Richard neem een flinke teug frisse lucht en zonneschijn dan ga je vannacht vast en zeker heerlijk dromen liefs Cobie wat een truernis zeg en het is nog niet eens volle maan, glimlach |
|
| Meneer Zes: | Vrijdag, oktober 10, 2008 15:55 |
| Ja, er zit een mooie sfeer in je gedicht. Eenzaamheid kan ook mooi zijn (om te lezen). Mr. 6 |
|
| Exess: | Vrijdag, oktober 10, 2008 15:36 |
| prachtig geschreven,groetjes | |
| Kalypso: | Vrijdag, oktober 10, 2008 15:36 |
| k weet precies wat je bedoelt heel mooi verwoord liefs kalypso |
|
| zomerkind: | Vrijdag, oktober 10, 2008 15:35 |
| dromen worden werkelijkheid soms als je erin gelooft dus ook deze mooie droom groetjes eddie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||