De kou is in het huis te voelen
Overal
Met sjaals, een dekentje
En wat woelen
Probeert ze om niet te onderkoelen
Maar haar gedachten in haar hoofd
Verspreid
Zijn als sneeuw en ijs
Een kaarsje dooft
Wat haar van haar laatste hoop berooft
Koudheid staat voor verdriet
Verdriet dat haar opvreet
Van binnenuit naar buiten
Tot iemand de tranen ziet
Want ze kan het niet anders uiten
En om hulp vragen durft ze niet
Warmte staat voor liefde
Liefde waar zij naar smacht
Om zich heen en in haar hart
Ze voelt zich verward
Zoekend naar genegenheid
Raakt ze de weg kwijt
Zo zit ze daar,
Met een sjaal, een deken
Wachtend op een teken
Een arm om haar heen
Of een vraag
Zal die nog komen vandaag?