Ga dan maar,
Jij gaat nu maar,
Jij gaat je eigen gang,
Je weet niet waar,
En dat maakt je bang.
Je gaat weer terug.
Je denkt dat het beter wordt.
Maar het leven gaat te vlug,
Het leven is gewoon te kort.
Ga je gang maar,
Loop maar weg,
Ik hoop dat je jezelf ziet, daar.
Zo niet, dan heb je pech.
Maar ik loop niet meer achter je aan.
Je bent nu echt alleen.
Het is nu echt gedaan.
Je weet niet waarheen.
Ik hoop dat je ooit,
Jezelf ziet staan.
Je hebt je leven stuk gegooid.
En wat heb je daar nu aan?
Niks, toch zeker?
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Zaterdag, oktober 18, 2008 13:17 |
| knap neergezet, Y. |
|
| hiljaa: | Donderdag, oktober 16, 2008 22:19 |
| heel intens is dit en gelijk heb je om er niet achteraan te blijven lopen knufleifs--hiljaa-- |
|
| Fantasy: | Donderdag, oktober 16, 2008 08:51 |
| Iedereen gaat gewoon zijn eigen weg... en moet zijn pad ook zelf vinden... Mooi verwoord! Bedankt voor je reactie;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: little fly | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||