door liefde gedragen
was ik ‘t mij niet bewust ik zou ons dromen
als levend speelbord, op vleugels over potloodgrenzen
trekken (jij noemt ze gebergte); zonnen staan
zonder te ontwaken op en vormen bogen
- daartussen onze handen als wegwijzers
warme huid is het die ik adem noem
en droomde ik zou het ruimte zijn
waar aan de hemel cijfers, glas voor een raam
bewaakt door schaduw en wegtikkende seconden
… acht, negen voor het leven dat steeds stroomt
zag ‘k elke nacht de schaduw van jouw mond
- hij tekent lippen tot aan d’ einder – boog -
en bladeren van bomen flirtten en alle krekels
zaten daar en sjirpten, de wereld draaide door
zou ik dromen was het enkel liefde
door schaduwen bewaakt, stil in een kamer
je hoort enkel de handen strelend golven over huid
in ’t donker als ‘t ruisen van de zee
rillingen van het kleinste oppervlakte inwaarts
die ontstaan onder het gloeien van handen
ritmen zijn het, hartslagen
schichten, geluid in geluid
minnekozende woorden
hoog golvend, dragend
ons.
sunset 18-10-2008
Reacties op dit gedicht
| Samhain: | Zaterdag, oktober 25, 2008 13:18 |
| Ons een mooier woord bestond er voor mij niet deze zomer, liefs Samhain | |
| Dwaallicht: | Zondag, oktober 19, 2008 16:37 |
| Met bewondering gelezen Sunset, werkelijk schitterend! Liefs Dina |
|
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, oktober 19, 2008 02:02 |
| Met een barokke overvloed barsten de beelden uit het kader! Mooi om te lezen! Hartelijke groet, Jacky |
|
| Klaes: | Zaterdag, oktober 18, 2008 18:00 |
| met een schitterende tweede strofe groets/klaes |
|
| Hazen: | Zaterdag, oktober 18, 2008 15:47 |
| Wat een poëzie Sunset... bewondering hiervoor! Liefs, |
|
| esteban.: | Zaterdag, oktober 18, 2008 13:50 |
| Knap gedicht Sunset, mooi mooi mooi... liefs esteban |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, oktober 18, 2008 11:54 |
| prachtige woorden Ingo, ik vind het stilmakend mooi liefs barbara |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2008 | ||
| Thema's: | ||